Volksmuziek: een stukje muziekgeschiedenis

Volksmuziek bestaat al zolang als de mens bestaat, wordt er gezegd. Het is, net zoals een taal of een cultuur, een bindend element tussen mensen. Opvallend is dat deze muziek vaak niet door één iemand gecomponeerd wordt, maar ze is eigen aan de gemeenschap. Doordat deze muziek ook vaak niet opgeschreven wordt, ondergaat de muziek aanpassingen en evolueert ze mee met de gemeenschap.

In de Oudheid is volksmuziek vaak gezongen, het zijn liederen die de geschiedenis van het volk weergeven. Vanaf de Middeleeuwen is volksmuziek vaak niet te onderscheiden van religieuze muziek en gecomponeerde kunstmuziek.

In de 19de eeuw verandert dat. Er vindt dan een dubbele en vaak tegengestelde ontwikkeling plaats. Aan de ene kant wordt de wereld “globaal” in deze periode van internationale ontwikkelingen. Aan de andere kant spitst de gewone mens zich steeds vaker op zijn eigen land of volk toe. Op vlak van muziek betekent dat onderlinge internationale beïnvloeding, maar ook meer aandacht voor volksmuziek. En die volksmuziek is dan niet langer religieus- of klasse-geïnspireerd, maar nationaal of zelfs lokaal. Volksmuziek wordt op dat moment een onderdeel van de nationale identiteit en wordt daarom ook steeds vaker neergeschreven en bewust gecomponeerd. Het is in die periode van nationalistische volksmuziek dat de Koninklijke Harmonie Sint-Cecilia aan haar reis begint.

Lees meer in ons boek!